بررسی زبان طنز در دیوان امل دنقل
thesis
- دانشگاه تربیت معلم - تبریز - دانشکده الهیات
- author رضا تواضعی
- adviser رضا موسوی فرامرز میرزایی
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1389
abstract
امل دنقل شاعر منتقد و طنز پرداز سیاسی دهه ی شصت وهفتاد میلادی می باشد.او زاده ی بدترین برهه ی تاریخ عربی و مصر است و گویی تناقضات فزاینده داخلی و خارجی جز خانواده فقیر دنقل، بستر نرمی را نمی یافت؛ چیزی? که در مراحل بعد با تشدید اوضاع و تجارب تلخ ، به عنوان ایدئولوژی ، زبان شعر نقدی وی را بارور کرد. دنقل علی رغم آشفتگی اوضاع سیاسی و احساس متفاوت، زبان ساده شعری را به عنوان شاعر مردمی-میهنی برگزید. تجارب تلخ سیاسی و برهه ی شکست سیاسی، اساس گزینش شعر طنز او بود که درساختار فنی آن، از تکنیکهای فنی بینامتنی و ناسازواری بهره برد و هدف او از فرآخوانی متون دینی و دگرگونی آنها چیزی که عده ای عجولانه ، در مورد آن پیش داوری کردند ، آشنایی زدایی و نشاندن گذشته ی طلایی در برابر حاضر شکست بود . اوهنر ناسازواری را، خصوصاً در سطح ناسازواری اندیشه در کنار واژه و جمله ،به عنوان بارزترین ویژگی زبان شعریش، در تکنیک فنی بینامتنی، برای زبان طنز برگزید ، زبانی که معادلات سیاسی شکست 1967 هندسه معانی آن را گزنده کرد و هدفش نشان دادن تفاوت وضع موجود با اوضاع آرمانی با استفاده از آنها بود.حرکت شعری سیاسی با او وارد برهه ی جدیدی شد جایی که صورت خطابی و مستقیمی را به خود گرفت، چنانکه ناقدان عرب، القابی همچون امیر شعرای تمرد و آخر الشعراء الصعالیک به اونسبت دادند. او ترجیح داد در اوضاع خفقان سیاسی ناصری وخصوصاً انور السادات، جایی که فکرها درکنار جسدها به دار آویخته می شود، قهرمان کلمات فراموش شده ای باشد که امت عربی و مصری را به خیزش وا دارد؛ از این روی او راه حل فرهنگی را به عنوان آخرین سلاح مبارزه برگزید. مقدمات شعر و شهرت دنقل با شکست شش روزه عربی از اثنای قصیده«البکاء بین یدی زرقاء الیمامه»، آغاز شد، جایی که هنر طنز او ، با واژه های متناقض و موسیقی تلخ ، به گوش عرب رسید. او طنز نگفت اما فضای شعر طنزش، مرحله ی پختگی را با شکستن عادتها به کمک تکنیکهای بینامتنی و ناسازواری ، تجربه کرد و توانست به زیبایی از این متون خصوصاً قرآن ، به بیان حقایق پنهان و تلخ سیاسی بپردازد؛ و این همان راز تلخی های و گسیختگی معنایی شعر دنقل است. او شاعر پیشگویی است که ناامیدی از گذشته وحال، وی را به ساختن عهد آتی واداشت. بر این اساس، احساس تمرد که احساس غالب او در دیوانهای شعریش است، از جنس بیان فنی و نگاهی پژوهنده می باشد که در مسیر پر فراز و نشیب عمر که به اندازه عمر شعری اوست ، برگزید. تحلیل عناصر دوگانه « بینامتنی و ناسازواری » به عنوان استراتژی شعری دنقل، پرده از اسرار و زیبایی پیوند او با متون مقدس ، برمی دارد.
similar resources
معناشناسی در دیوان امل دنقل
یکی از حوزه های زبان شناسی، معناشناسیاست. این علم معمولا بر رابطه بین دلالت کننده ها (دال ها) و مدلول ها تمرکز دارد و خود موضوعاتی نظیر چندمعنایی، ترادف، تضاد، تشبیه، متناقض نما و نماد را شامل می شود. امل دنقل یکی از شاعرانی است که این ظرفیت های هنری را در اشعارش به کاربرده و از ترفندهای شاعرانه بهره جسته و شعرش ترکیبی از اندیشه های متنوع و هنرهای پیچیده لفظی و معنوی است. پژوهش حاضر این موضوعات...
بررسی نماد خورشید در شعر امل دنقل و شفیعی کدکنی
دو شاعر متعهّد و اجتماعی مصر و ایران؛ یعنی امل دنقل و شفیعی کدکنی، «خورشید» را به عنوان نمادی نو در مفاهیمی چون عدالت، آزادی، حقیقت و... به کار گرفتهاند. با نگاهی به شعر این دو شاعر درمییابیم که نماد خورشید، پیامآور امیدها، آرزوها و آرمانهای از دست رفته یا دست نایافتنیای است که غبار تیرۀ ابرهای ظلم و بیعدالتی و جهل، چون پردهای در مقابل تشعشع انوار حقیقت و عدالتپرور خورشید قرار گرفته است....
full textشورش در شعر امل دنقل و نصرت رحمانی
شعر معاصر عربی و فارسی، فرآیندی است که میکوشد جایی برای بازتاب همهی دغدغههای انسانی داشته باشد. عواطف، اهداف، پیروزمندیها، ناکامیها و همهی مسائل انسانی، جایگاهی قابل توجه را در گسترهی آن دارا میباشند. از جملهی مسائل انسانی در عصر جدید، وجود محدودیتهایی است که انسان را از رسیدن به تعالی موردنظر باز میدارد؛ این محدودیتها گاهی در شکل عناصری بروز میکنند که به شکل اعجابانگیز خود را به ...
full textبررسی نماد خورشید در شعر امل دنقل و شفیعی کدکنی
دو شاعر متعهّد و اجتماعی مصر و ایران؛ یعنی امل دنقل و شفیعی کدکنی، «خورشید» را به عنوان نمادی نو در مفاهیمی چون عدالت، آزادی، حقیقت و... به کار گرفته اند. با نگاهی به شعر این دو شاعر درمییابیم که نماد خورشید، پیامآور امیدها، آرزوها و آرمانهای از دست رفته یا دست نایافتنی ای است که غبار تیرۀ ابرهای ظلم و بیعدالتی و جهل، چون پرده ای در مقابل تشعشع انوار حقیقت و عدالتپرور خورشید قرار گرفته است....
full textشورش در شعر امل دنقل و نصرت رحمانی
contemporary arabic and persian poetry is a process seeking to reflect all human concerns. feelings, aims, accomplishments, failures and all human-related issues have a significant place in contemporary poetry. one of the humanistic issues in the modern age refers to the limitations preventing human beings from reaching the intended aim. these limitations, sometimes, emerge in the form of eleme...
full textMy Resources
document type: thesis
دانشگاه تربیت معلم - تبریز - دانشکده الهیات
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023